Er moet me iets van het hart. Er is iets dat me dwarszit. Het gaat me niets aan, maar toch voelt dat vandaag even anders. Wie herkent dat gevoel?
Het zit zo. Ik voer met grote regelmaat gesprekken met ondernemers. Eerste gesprekken, kennismakingsgesprekken. Iedere keer opnieuw word ik dan getroffen door de enorme potentie die ik zie, hoor en voel. Er zijn gewoon zoveel mooie mensen, met geweldige talenten en prachtige ideeën. En alle kansen om serieuze impact te maken op de wereld.
Zij voelen het ook in die gesprekken. Ze gaan naar huis, vol vuur. Ze weten dat ze het in zich hebben, geloven in de potentie van hun merk. Mijn handen jeuken om samen magie te gaan creëren. Maar ik weet dat ik geduldig moet zijn. Zij zijn aan zet. Het is hun business, hun merk, hun leven.
Ik prijs me gelukkig en voel me vereerd dat de tofste ondernemers TR-IBU uitkozen om hun gids te zijn in de dieptes van hun merk. Maar daar gaat dit niet over. Ook niet over de mensen die - all fine by me - ervoor kozen om niets met Native Branding te gaan doen.
Wat me van het hart moet is wat er zo vaak daarna gebeurt. Met de mensen die niet kozen. Niet voor mij, maar vooral niet voor zichzelf. Ik zie ze dwalen, ploeteren, zoeken, zuchten. Op social media mooi weer spelen, alle kanten opschieten en ondertussen steeds meer gaan geloven in dat stemmetje in hun hoofd dat ze klein houdt.
Waarom, waarom, waarom?
Ik weet dat het mijn verantwoordelijkheid niet is. Maar god wat voel ik hun pijn en onzekerheid. Het frustreert me op maandagen als vandaag. Omdat het niet nodig is om je zo te voelen. Écht niet!
Misschien is deze brain-, eh, heartdump wel vooral een oproep. In hemelsnaam, als je ergens in je lijf voelt dat er meer potentie in jou en je merk zit dan er nu uitkomt. Als je weet dat er ergens een concept bestaat dat alleen van jou is, waarin jouw unieke verlangens en vermogens samenkomen, waarmee je massieve impact kunt maken op wie en wat voor jou belangrijk is…
Laat. Je. Dan. Helpen.
Hoeft niet door mij. Echt niet. Maar wel door iemand die ziet wie je bent en wat je kan. En die je helpt met #doenwatklopt en #doenwatnodigis. Ook als dat spannend is, of als je bent gaan luisteren naar de stem die zegt dat dit het is. Als er ergens een vuurtje in je smeult, blaas dan eens de kolen warm. Dit is jouw leven. En het is voorbij voordat je het weet.
Zo. Dat lucht op.
Fijne werkweek allemaal!
